Calidá: 3/5
Preciu: 24€
Comentarios: Banduxu ye ún de los pueblos más guapos d'Asturies, asitiáu en Proaza y con una carretera de bon accesu que te dexa nel mesmu pueblu. Ye un plan bien guapu dir hasta ellí, perdese pol pueblu y dempués dir comer a dalgún sitiu de los que vos proponga. Pero inda ye meyor plan el que voi cuntavos...
Vamos faer una farturruta bien fácil, de tan solo 5kms (día y vuelta) pel camín antiguu que llevaba de Banduxu a la capital Proaza. Nel pueblu nun hai nengún chigre, polo que vamos tener que desandar la ruta, volver al coche y averanos a Proaza a comer en dalgún de los sos restoranes.
La parte más complicada ye'l puntu d'entamu de la ruta, la zona onde aparcar el coche. Direición Trubia, siguiendo pola AS-228, pasando Proaza, llegáis al encruz de Caranga Baxu. Al altor del Km 21, pasando un área recreativa, hai una marquesina d'autobús mediu abandonada. Pos un pocu antes hai una zona p'aparcar 8-10 coches.
A unos pocos metros, xusto en frente de la parada d'autobús, hai una ponte de formigón que crucia'l Ríu Teberga y pol qu'aportamos a la Sienda l'Osu.
Comentarios: Banduxu ye ún de los pueblos más guapos d'Asturies, asitiáu en Proaza y con una carretera de bon accesu que te dexa nel mesmu pueblu. Ye un plan bien guapu dir hasta ellí, perdese pol pueblu y dempués dir comer a dalgún sitiu de los que vos proponga. Pero inda ye meyor plan el que voi cuntavos...
Vamos faer una farturruta bien fácil, de tan solo 5kms (día y vuelta) pel camín antiguu que llevaba de Banduxu a la capital Proaza. Nel pueblu nun hai nengún chigre, polo que vamos tener que desandar la ruta, volver al coche y averanos a Proaza a comer en dalgún de los sos restoranes.
La parte más complicada ye'l puntu d'entamu de la ruta, la zona onde aparcar el coche. Direición Trubia, siguiendo pola AS-228, pasando Proaza, llegáis al encruz de Caranga Baxu. Al altor del Km 21, pasando un área recreativa, hai una marquesina d'autobús mediu abandonada. Pos un pocu antes hai una zona p'aparcar 8-10 coches.
A unos pocos metros, xusto en frente de la parada d'autobús, hai una ponte de formigón que crucia'l Ríu Teberga y pol qu'aportamos a la Sienda l'Osu.
Dende la ponte, sentíu derecha, caminamos unos 200m pola Sienda l'Osu.
Al poco atopamos un cartelu indicativu que nos indica l'entamu de la ruta. A partir d'equí yá nun hai perda posible. El desnivel ye d'unos 350m, a la ida en constante xubida, anque bien llevadera, y a la vuelta, tou baxada. N'hora o hora y poco vais tar nel pueblu, a ritmu lentu. La vuelta, con cuidao por si hai zones húmedes resbalices, faise muncho más rápido.
El puntu d'entamu coincide cola desaguada del Regueru de Valmauru (o Banduxu) al ríu Teberga. Y asina va ser tola ruta, llugares máxicos siguiendo de forma ascendente'l regueru travesando la Foz de Valmauru. Una ruta pa esfrutar tol añu, pero que nel destemple o na seronda, ún pel agua y l'otru polos colores, adquier una maxa especial.
La ruta ta perbién caltenida, el camín ye de piedra (cuidao coles resbalices y los todíos), y con unes vistas increíbles.
Ta llenu de pequenos saltos d'agua, que, dependiendo de cómo venga'l ríu, son espectaculares.
El camín ganóse ayundes a la roca, y utilizóse hasta fai escasos 20 años pa que los habitantes de Banduxu allegaren col ganáu a les feries a Proaza o Teberga. Equí La Covanera. Impresiona.
La ruta crucia unes 6 pontes de madera, y en determinaos momentos allóñase del ríu pa dir ganando altor. Tamién na parte más alta queda dalgún molín en ruines.
Y atopanos con una zona de monte con carbayos, fayes, ablanos ...
Vamos xubiendo, pero inda nun asoma Banduxu. Eso sí, la guapura impresiona.
Y la redolada vuélvese cada vez más máxicu.
La última parte ye la más pindia, onde'l camín ta empredráu. Ye la zona onde más cuidáu hai que tener a la baxada.
Cruciamos la última ponte, con una pequena cascada.
Y atopamos una pista hormigonada onde empiecen a apaecer les primeres casa de Banduxu.
Banduxu cunta con 9 barrios independientes, xuníos ente sí por pistes de formigón. Campal, Palaciu, el Real, Entelailesia, la Campa, la Molina, La Reguera, el Taranu y el Toral. Nós apaecemos pol Barriu de La Molina.
Toos tán llenos d'horros perbién calteníos.
El principal atractivu de Banduxu ye la so torre medieval. Yá'l Palaciu, xusto al lláu. Asitiada nel barriu del Palaciu, data del SXI. Llamada Torre de Tuñón o de Banduxu. De propiedá privada y non visitable (la vergola de siempres), foi cárcel y hasta Casa Conceyu.
El restu del pueblu, bien curiáu, tamién merez enforma la pena. Les vistes dende la Ilesia, nel barriu Entelailesia, son precioses. En Difuntos visten les sos tumbes con flores sobro tierra, calteniendo asina les antigües tradiciones. Y amás, les tumbes nun tienen dueñu, cuando fina una persona del pueblu ocupa la tumba de la persona que más tiempu lleve soterrada.
Tienen un dichu popular preciosu.
Pero ensin dulda, merez la pena qu'averéis hasta'l barriu de la Toral. Dende ende les vistes a l'Aramu, presidiendo'l Gamoniteiru.
Baduxu foi declaráu bien d'interés Cultural (BIC) cola categoría de Conxuntu Históricu en 2010.
Toos tán llenos d'horros perbién calteníos.
El principal atractivu de Banduxu ye la so torre medieval. Yá'l Palaciu, xusto al lláu. Asitiada nel barriu del Palaciu, data del SXI. Llamada Torre de Tuñón o de Banduxu. De propiedá privada y non visitable (la vergola de siempres), foi cárcel y hasta Casa Conceyu.
El restu del pueblu, bien curiáu, tamién merez enforma la pena. Les vistes dende la Ilesia, nel barriu Entelailesia, son precioses. En Difuntos visten les sos tumbes con flores sobro tierra, calteniendo asina les antigües tradiciones. Y amás, les tumbes nun tienen dueñu, cuando fina una persona del pueblu ocupa la tumba de la persona que más tiempu lleve soterrada.
Tienen un dichu popular preciosu.
En Banduxu canta el uxu (búho)en Trespena, la rapiega (raposo)y baxando pa Caranga la miseria puñetera.
Pero ensin dulda, merez la pena qu'averéis hasta'l barriu de la Toral. Dende ende les vistes a l'Aramu, presidiendo'l Gamoniteiru.
Baduxu foi declaráu bien d'interés Cultural (BIC) cola categoría de Conxuntu Históricu en 2010.
Volvemos pol mesmu camín parando a esfrutar de llugares máxicos.
Y de dalgún pequeñu micromundu.
Yá nel coche, volvemos escontra Proaza. El llugar escoyíu pa comer foi Casa Clemente. Asitiáu casi a la fin de la capital, na mesma carretera xeneral, tien un pequenu aparcamientu xustu al lláu. Anque si ta llenu, nun vas tener problema p'aparcar cerca.
Abrió en 1926 y ye'l restorán más antiguu de Proaza. Hasta va unos años yera, amás de restorán, llagar. Vendía la so propia sidra, qu'ellaboraba na parte de tras. Tres una reforma, afixeron la parte de tras como salón (bien guapu) y dexaron el llagar como decoración.
La parte más guapa del llocal ye la de la entrada, asina que si podéis acutái ende. Chimenea incluyida. Tamién ye la que más trasiegu tien. Comida casera, y menú. Nós comimos menú.
Pan bien bono.
Menú de 18€. 5 primeros a escoyer. Nós pidimos Fabada. En cazuela en cuenta de en pota y del día. Pero taba rica.
Y Repollu Relleno. Meyor la fabada.
De segundos, Carrilleres al Vinu Tinto. Bien bones. El mueyu, p'acabar col pan.
Y Corderu. Tamién bien ricu.
De postres, Arroz con Lleche. Requemáu. Ricu.
Y Tarta de Quesu. Más normal.
Camudaron la sidra propio por Trabanco. Nin agua nin vinu nin cerveza asturiano. Pagamos 36€.
Farturruta bien guapa, non tan conocida, a una de les xoyes medievales asturianes, con comida casera nun antiguu llagar-restorán.
No hay comentarios
Publicar un comentario